Wie zijn wij?
Even een introductie van Hellen en Rene Hulleman.
Hellen is geboren in Peru uit Nederlandse ouders waar haar vader werkte op een suikerrietplantage. In 1970 kwamen ze terug naar Nederland, vader ging werken bij Stork Werkspoor Sugar(SWS) in Hengelo en het gezin streek neer in Goor. Na de middelbare school in Lochem ging Hellen, toen ze uitgeloot was voor de opleiding tot handvaardigheidsdocent, naar de Pedagogische Academie(PA) in Hengelo. Het onderwijs was uiteindelijk niet Hellen’s voorkeur; ze heeft zich later omgeschoold tot verpleegkundige-A.
Rene is geboren in Zwolle waar zijn vader werkte voor Stork Werkspoor Diesel (SWD) nu Wartsila. Hij heeft na het Meander College de studie Chemische Technologie aan de toendertijd Technische Hogeschool Twente gedaan. Na eerst op de Campus te hebben gewoond, is hij met een paar medestudenten naar Hengelo verhuisd.
Tja, via een huisgenoot van de PA kwamen we elkaar tegen op een PA-nieuwjaarsfeest.
Na een aantal jaren nabij Rotterdam te hebben gewoond vertrokken we met onze twee kinderen in 1995 naar Doncaster in Yorkshire, Engeland.
Daarna weer even terug in Nederland nabij Dordrecht en toen op weg naar het verre Oosten; naar Taiwan, ook wel de Republic of China genoemd. We zijn daar diep ondergedompeld in de oosterse denkwijzen en cultuur en ook de geschiedenis van deze kant van de wereld. Erg interessant vanwege de Nederlandse band met het eiland Formosa in de koloniale tijd van de VOC rond 1630.
Van Taiwan gingen we, terwijl onze zoon achterbleef in Taiwan, naar Zuid-Afrika nabij Johannesburg. Wow, wat een natuur! Ook hier weer een band met de Nederlandse kolonale geschiedenis want de Boeren-voortrekkers hebben een behoorlijke impact gehad op het land. Verbazend hoe de boerenbevolking vooral in de twee Boerenoorlogen in verzet is geweest tegen de Engelse overheersing.
Uiteindelijk kwam er een eind aan onze omzwervingen en zijn we terug in Nederland gezwicht voor de internationale mengelmoescultuur van Den Haag. We woonden als het ware naast het Malieveld, dus altijd wat te doen, altijd druk.
Tot een paar jaar terug er een optie kwam om tijdelijk down-under in Australie te werken. De beide kinderen bleven gewoon waar ze waren in ons huis en samen zijn we voor krap twee jaar in Perth, West Australie geweest.
Terug in Nederland was het even zoeken naar “wat nu?” en dat was voor ons toen duidelijk en versneld door Corona. We gaan oost, terug naar Twente.